CENTİLMENLİK PROTOKOLÜ

CENTİLMENLİK PROTOKOLÜ

Dernekler Kanununa uygun olarak kurulan, Gençlik ve Spor İl Müdürlüğünden Kulüp Tescili alan ve Türkiye Dağcılık Federasyonu üyesi aşağıda imzası bulunan kulüpler olarak; Türkiye Dağcılık Federasyonu İzmir İl Temsilcisinin Koordinatörlüğünde yaptığımız toplantılarda konuştuğumuz sorunlarımız, etik değerlerimiz, dernek ve kulüp olarak uymamız gereken yasa, yönetmelikler ve diğer mer’i mevzuat konularında birlikte hareket edebilmek ve bu güç birliğini sahadaki sıkıntılarımızı çözebilecek enerjiye dönüştürebilmek adına aşağıdaki kararları birlikte imza altına aldık.

  • Kulüplerin her türlü faaliyetlerinin uygulamadaki mevzuata uygun olarak düzenlenmesinden yöneticiler sorumludur. Gençlik ve Spor İl Müdürlüğünün, Türkiye Dağcılık Federasyonu Başkanlığının ve onun adına hareket eden İzmir ilindeki Temsilcisinin talimatlarına kulüpler uymak zorundadır. Kural ve talimatlara uygun hareket etmeyen, yıl içinde üçten fazla toplantılara katılmayan, fevri davranan kulüp uyarılır ve devamı halinde bu hususta hazırlanacak tutanak ile federasyona ulaştırılır ve hakkında disiplin işlemleri başlatılır.
  • Tüm sportif kulüp etkinliklerinde, alkollü içecekler ile her türlü uyuşturucu ve psikotrop maddelerin kullanılması temin edilmesi, bulundurulması ya da satılması yasak olup bu durumunun tespiti halinde ilgili kulüp yönetimi hakkında hazırlanacak tutanak ile federasyona ulaştırılır ve hakkında disiplin işlemleri başlatılır. Gerekli görüldüğü takdirde emniyet birimlerine ve Gençlik ve Spor İl Müdürlüğüne de gerekli ihbarlar yapılır.
  • Kulüplerin sportif tüm etkinlikleri, TDF’den onay ve Gençlik ve Spor İl Müdürlüğünden izinler alındıktan sonra gerçekleşecektir. Yasaklı dağlara kaçak girişler yapılamayacaktır. İzin verilen etkinlik bölgesi, Gençlik ve Spor Müdürlüğüne ve TDF İzmir İl Temsilciliğine bilgi verilmeksizin değiştirilmeyecektir.
  • Kulüplerde TDF faaliyetine, müsabakalara ve spor tırmanış yarışmalarına katılan sporcular ile yüksek dağlara giden sporcuları güncel lisanslı olmak zorundadır. Sadece Doğa yürüyüşlerine katılan üyeler için Spor Kartı çıkartılması yeterlidir.
  • Lisanslı bir kulüp sporcusunun başka bir kulübün 3000 metre üstü tırmanış ya da TDF faaliyetlerine katılmak istemesi durumunda, Kulüp sporcuya yazılı izin verecek, diğer kulüpte bu yazılı izni görmeden faaliyete sporcuyu kabul etmeyecektir. Doğa yürüyüşleri için böyle bir izne gerek olmayacaktır.
  • Sosyal Medya vb. mecralarda örgütlenen Kulüp dışı Yürüyüş Grubu benzeri oluşumların, yaptığımız spora ve Dağcılık Camiasına getirdiği zararlar dikkate alınarak bunlarla hep birlikte mücadele edilecek, tespitleri için TDF İzmir İl Temsilciliğine destek verilecek ve belgeleri ile birlikte TURSAB, Maliye Bakanlığı gibi gerekli kurumlara şikayetler gerçekleştirilecektir.
  • Daha temiz bir camia tesisi amacı için, Kulüplerde ahlaki ve sporcu kurallarına uymayıp uzaklaştırılan kişiler ile ilgili TDF İzmir İl Temsilciliği kanalı ile tüm kulüplere bilgilendirmeler yapılacaktır.
  • Dağlara, doğaya ve o alanların gerçek sahiplerine saygı göstermek, atık bırakmamak, bilgi ve beceriyi aktarmak gibi konularda UIAA Uluslararası Dağcılık ve Tırmanış Birliğinin yayınlamış olduğu; “UIAA – Tırmanıcının Manifestosu” , “UIAA – Dağ Etikleri Bildirgesi” ve “UIAA – Katmandu Bildirgesi” bu protokolün ayrılmaz bir parçasıdır ve tüm kulüp ve sporcular uymakla yükümlüdür.

 

UIAA – TIRMANICININ MANİFESTOSU

  1. Dağ ortamını korumanın gerekliliğini aklımdan çıkarmayacağım.
  2. Tırmanırken kaya yüzeyinde veya dağda herhangi bir iz bırakmayacağım. Boltlu tırmanışlarda kayaya saygı duyacağım ve kaya yüzeyine etkimi en aza indireceğim, yerel anlaşmalara, etiğe ve değerlere bağlı kalacağım.
  3. Her zaman yanımda getirdiklerimi geri götüreceğim.
  4. Ziyaret ettiğim dağların ve vadilerin sakinlerinin kültür ve yaşam tarzlarına saygı duyacağım.
  5. Ziyaret ettiğim ülkelerdeki toplumun kültürüne ve ülkelerin kanunlarına karşı sorumlu davranacağım.
  6. Temiz tırmanacağım, adil davranacağım ve benimle ve yaptığım sporla ilişkin tüm anti-doping kurallarına uyacağım.
  7. Bir zirveye ulaşmamak veya kişisel hedeflerime ulaşmamak anlamına gelse bile, nerede/ne zaman olursa olsun, ihtiyaç duyan diğer kişilere yardım edeceğim.
  8. Sertifikalı tırmanma ekipmanlarını kullanacağım ve teknik yeteneklerimle tırmanacağım.
  9. Dağda tanıştığım diğer tırmanıcılara saygı duyacağım, teknik tırmanış bilgilerimi paylaşacağım ve onların bakış açısını değerlendireceğim.
  10. Diğer dağcılara dikkat ederek tırmanacağım.

 

UIAA – DAĞ ETİKLERİ BİLDİRGESİ

Bu bildirge Uluslararası Dağcılık ve Tırmanış Federasyonu (UIAA) tarafından 10.10.2009 tarihinde Porto’da düzeltilmiş ve kabul edilmiştir.

Madde 1 – Bireysel sorumluluk: Dağcılar ve tırmanıcılar sporlarını kaza riskinin olduğu ve dış yardımın ulaşamayabileceği yerlerde yapar. Bu nedenle, yaptıkları etkinliklerde alacakları riski kendileri belirlerler ve kendi güvenliklerinden kendileri sorumludurlar. Bireyin hareketleri çevresindekileri ve ortamı tehlikeye atmamalıdır. Örneğin mevcut ya da yeni rotalar üzerine sabit istasyon kurulmasına hemen karar verilemez.

Madde 2 – Takım ruhu: Takım üyeleri tüm grubun yeteneklerini ve ilgilerini dengelemek için bazı şeylerden fedakârlık yaparak uzlaşmaya hazır olmalıdır. Tırmanış, üyeler birbirlerini desteklediği ve yüreklendirdiği sürece her zaman çok başarılı olacaktır.

Madde 3 – Tırmanma ve dağcılık toplumu: Dağlarda ve kayalarda karşılaştığımız her insan en az bizimle eşit ölçüde saygıyı hak eder. Çok uzak yerlerde ve çok stresli durumlarda dahi, diğerlerine, kendimize davranılmasını istediğimiz gibi davranmayı unutmamalıyız.

Madde 4 – Yabancı ülkeleri ziyaret etme: Yabancı ülkelere misafir olduğumuzda, ev sahiplerimize karşı nazik ve saygılı davranmalıyız. Yerel halka ve onların kültürüne, onlar bizi ağırlıyor oldukları için saygı duymalıyız. Yerel tırmanış kurallarına ve türüne uymalı ve yerel tırmanış etiğinin gerektirdiği durumlarda (ya da hiç tırmanış etiği yok ise) delik delmemeli ve boltlama yapmamalıyız. Kutsal dağlara ve diğer kutsal yerlere saygılı olmalı, yerel ekonomiye ve insanlara yararı dokunacak yollar aramalıyız. Yabancı kültürleri anlamak tırmanış deneyimini oluşturan bütünün bir parçasıdır.

Madde 5 – Dağ rehberlerinin ve diğer liderlerin sorumlulukları: Profesyonel dağ rehberleri, diğer liderler ve grup üyelerinin her biri rollerini anlamalı ve diğer grupların ve bireylerin haklarına ve özgürlüklerine saygı göstermelidir. Bu bildirgede bizler dağ rehberinin kendi profesyonel hazırlığının en yüksek standartlarda gerçekleştiğini kabul etmekteyiz.

Madde 6 – Acil durumlar, Can Çekişme ve Ölüm: Bizler çok ciddi yaralanmalara ve ölümlere yol açabilecek acil durumlara hazırlıklı olmalıyız. Dağ sporlarına katılanların tümü riskleri ve tehlikeleri; acil durumlara karşı yeterli ustalığa, bilgiye ve donanıma sahip olma ihtiyacını açıkça anlamalıdır. Acil durum veya kaza halinde tüm katılanlar diğerlerine yardıma ve facianın sonuçlarıyla yüzleşmeye hazır olmalıdır. Umulur ki özellikle ticarî tırmanış düzenleyenler müşterilerini, önceliklerinin tehlike içinde bulunan diğerlerine yardımcı olmak olduğu konusunda uyarırlar.

Madde 7 – Giriş ve koruma: Dağlara ve kayalara sorumlu bir tarzda girme özgürlüğünün birinci hak olduğuna inanıyoruz. Daima faaliyetlerimizi doğaya hassas bir tarzda yapmalıyız ve doğayı korumada etkin olmalıyız. Doğayı koruma organizasyonları ve otoriteleriyle beraber, tırmanıcıların kabul ettiği giriş kısıtlamalarına ve talimatlarına her zaman saygı göstermeliyiz.

Madde 8 – Stil: Deneyimin niteliği ve bir problemi çözüm şeklimiz, problemi çözüp çözmediğimizden daha önemlidir. Dağlarda ve tırmandığımız kayalarda iz bırakmamaya gayret ederiz.

Madde 9 – İlk çıkışlar: Bir rotaya ya da bir dağa ilk çıkış yaratıcı bir iştir. Bölgesel alışkanlıklara ve biçime uygun şekilde tamamlanmalıdır. Tırmanışın tamamlanma biçimi tam olarak açıklanmalıdır.

Madde 10 – Sponsorluk, Reklâm ve Halkla ilişkiler: Sponsorlar ve dağcılar ya da tırmanışçılar arasındaki ilişki dağ sporlarının menfaatlerine en iyi hizmet edecek tarzda, profesyonel bir ilişki olmalıdır. Hem medyayı, hem halkı tüm yönleriyle dağ sporları hakkında etkin tarzda bilgilendirmek ve eğitmek dağ sporları topluluğunun sorumluluğundadır.

Madde 11 – Dağcılıkta Oksijen Desteği Kullanımı: Uzun yıllardır yüksek irtifa dağcılığında oksijen desteği kullanımı tartışılmaktadır. Bu tartışmada sağlık ve etik değerler bakımından değişik bakış açıları öne çıkmaktadır. Sağlık tüm dağcılar için öncelikli dikkate alınması gereken konu olmalıdır. Kullanılmış oksijen tüplerinin dağ ortamından indirilmesi için bir planlama yapıldığı müddetçe etik değerlendirmelerin tırmanıcının kendisine bırakılması en iyisidir.

Madde 12 – Rehberli Ticari Yüksek İrtifa Tırmanışı: Umulur ki özellikle kurtarılma olanaklarının son derece sınırlı olduğu 8000 metrelik ve bunlarla kıyaslanabilecek zorluktaki zirvelere yeterli niteliklere sahip olmadan ticari tur düzenleyenler müşterilerinin iyiliği için bu sınırlılığın farkındadır. Bu müşterilerin güvenliğinin garanti altına alınması için her türlü çaba gösterilmeli ve müşteriler, planların dağda tehlike altında olan diğerlerine yardımcı olmak için kısaltılabileceği konusunda uyarılmalıdır.

 

UIAA – KATMANDU BİLDİRGESİ – Ekim 1982

1. Dağ ortamlarının ve görünümün korunması için acil bir biçimde etkili bir korumaya ihtiyaç vardır.
2. Bitki örtüsü, hayvan topluluğu ve her türden doğal kaynak acil ilgiye ve korunmaya muhtaçtır.
3. İnsanların dağlar üzerinde yaptıklarının olumsuz etkisini gidermeye yönelik eylemler desteklenmelidir.
4. Yerel halkın değerlerine ve kültürel mirasına dokunulamaz.
5. Dağlardaki yaşamı eski haline getirmeye yönelik her türlü etkinlik desteklenmelidir.
6. Farklı ülkelerin ve bölgelerin dağcılarının ilişkileri, dostluk, karşılıklı saygı ve barış ruhuyla daha çok desteklenmelidir.
7. İnsan ile doğal çevresi arasındaki ilişkinin geliştirilmesine yönelik bilgi ve eğitim toplumun daha geniş kesimlerine ulaşmalıdır.
8. Dağlık alanlarda enerji gereksinimi için uygun teknolojilerin kullanılması ve atıkların uygun bir biçimde yok edilmesi acilen ilgilenilmesi gereken konulardır.
9. Gelişmekte olan dağlık ülkeler için ekolojik koruma konusunda hem devlet, hem de sivil toplum düzeyinde daha çok uluslararası desteğe ihtiyaç vardır.
10. Değerlerini artırmak ve araştırılmalarını sağlamak için bu dağlık bölgelere artan ulaşma ihtiyacı politik sebeplerle engellenmemelidir.

Comments

Bir Cevap Yazın

error: Content is protected !!